நடாதூரம்மாளும், ஆளிப்பிள்ளான் என்னும் திருக்குலத்தவரும் உடன் அமர்ந்து அமுது செய்து கொண்டிருந்தார்கள். (சாப்பிடுதல் என்பதைத் தூய தமிழில் வைணவத்தில் அமுது செய்து கொண்டிருத்தல் என்று சொல்வார்கள்). அப்பொழுது பெருங்கூர்ப் பிள்ளை என்பவர் அங்கு வந்து சேர்ந்தார். அவருக்கோ ஆச்சரியம்! என்னது! வர்ணாஸ்ரம தர்மம் சொல்வது என்ன? இவர்கள் செய்வது என்ன? இப்படி ஒரு பிராம்மணரும், திருக்குலத்தாருமாகக் கூட அமர்ந்து ஆழ்வார்களின் பாசுரங்களைச் சொல்லி ஈடுபட்டுக் கொண்டே உணவு உண்கிறார்களே! இது என்ன தர்மத்தின் மீறுதல்! இத்தனைக்கும் இதே நடாதூரம்மாள் சாத்திரங்களைப் பற்றிப் பேசும் போது 'இவ்வண்ணம் சொல்லியிருக்கிறது, அவ்வண்ணம் சொல்லியிருக்கிறது' என்று மிகத் திருத்தமாகச் சொல்கிறார். பின்னர் இவருக்குத் தர்ம சாத்திர விதிகள் தெரியாது என்று சொல்ல முடியாது. ஆயினும் இப்படி நடைமுறையில் எதைப் பற்றியும் சிறிதும் இலட்சியமே இல்லாமல் இவர்கள் நடந்து கொள்கிறார்களே என்று ஆச்சரியவயத்தினராய்ப் பெருங்கூர்ப் பிள்ளை சொல்லவும் நினைத்துச் சொல்லவும் அஞ்சி பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.
ஆனால் இவரைப் பார்த்து நடாதூரம்மாளோ சிரிக்கிறார். அப்பொழுது பெருங்கூர்ப் பிள்ளை சொல்கிறார்: *
🙏🏽🕉️🙏🏽
ReplyDelete